Vliegen
Blijf op de hoogte en volg Patrick en Marieke
22 Mei 2014 | Duitsland, Frankfurt am Main
Ja, we leven nog! We zijn eindelijk weer aangesloten op het WereldWijdeWeb via het Wonder dat Wifi heet. Op het moment van schrijven liggen jullie heerlijk te slapen (hoop ik) en hebben wij net romantisch gedineerd in ons nieuwe huis op wielen. Maar laten we bij het begin beginnen..
Dankzij de nieuwe technologie van thuis online inchecken hoeven wij niet de hele ochtend op Schiphol te bivakkeren, maar mogen we uitslapen. En zo staan wij gewoon, ouderwets, met Ab in de maandagochtendfile voor de Coentunnel. Op het gemak bagage inleveren, door een soepele douane en lekker koffie drinken bij de gate. Met een tussenstop in Frankfurt ging de eerste vlucht best aardig. Nederland is toch echt wel mooi vanuit de lucht. En er zijn nog zat plekjes aan het water voor ons nieuwe huis ;). Soepeltjes overstappen naar onze locatie voor de volgende 11,5 uur, aan boord van United Airlines. Eerst 3 kwartier wachten voor het reparen van een lekkend toilet, maar dan kunnen we toch echt opstijgen. En dat blijkt dat de V uit het ABC toch echt is van ik Vind het Verschrikkelijk Vervelend op de Vliegen. Bij elke wending van de piloot of luchtzak draait mijn maag 3 x om. Mijn Man heeft natuurlijk nergens last van, die maakt zich enkel druk om de levens die hij met Candy Crush verspeelt. Maar ja, hij kan op een boot ook gezellig benedendeks gaan zitten, terwijl ik al groen en geel kleurend uit alle macht de horizon in de gaten hou. Zeebenen. En lange knieën! Dat bijkt als de dame voor hem haar stoel naar achter wilde doen. En Mijn Man hem gewoon weer terug duwde. Zij boos, hij boos. De steward zei enkel: ‘Lady, you have the right to pull the chair back. You my man, have the right for long knies’.
Na een laaaaaaange vlucht (via Alaska: prachtig! en Canada: fantastisch!) landen we dan eindelijk op San Francisco Airport. Alwaar we natuurlijk nog ruim 1,5 uur in de rij voor de douane staan. Nee, we zijn echt geen terroristen. Ja, we hebben alle papieren. Ja, u mag onze foto’s en vingerafdrukken, misschien ook nog wat DNA? Met de shuttle naar ons hotel alwaar een warme douche en een heerlijk zacht bed wacht. Om 20 uur lokale en 5 uur Nederlandse tijd is het eindelijk einde oefening.
Dankzij de nieuwe technologie van thuis online inchecken hoeven wij niet de hele ochtend op Schiphol te bivakkeren, maar mogen we uitslapen. En zo staan wij gewoon, ouderwets, met Ab in de maandagochtendfile voor de Coentunnel. Op het gemak bagage inleveren, door een soepele douane en lekker koffie drinken bij de gate. Met een tussenstop in Frankfurt ging de eerste vlucht best aardig. Nederland is toch echt wel mooi vanuit de lucht. En er zijn nog zat plekjes aan het water voor ons nieuwe huis ;). Soepeltjes overstappen naar onze locatie voor de volgende 11,5 uur, aan boord van United Airlines. Eerst 3 kwartier wachten voor het reparen van een lekkend toilet, maar dan kunnen we toch echt opstijgen. En dat blijkt dat de V uit het ABC toch echt is van ik Vind het Verschrikkelijk Vervelend op de Vliegen. Bij elke wending van de piloot of luchtzak draait mijn maag 3 x om. Mijn Man heeft natuurlijk nergens last van, die maakt zich enkel druk om de levens die hij met Candy Crush verspeelt. Maar ja, hij kan op een boot ook gezellig benedendeks gaan zitten, terwijl ik al groen en geel kleurend uit alle macht de horizon in de gaten hou. Zeebenen. En lange knieën! Dat bijkt als de dame voor hem haar stoel naar achter wilde doen. En Mijn Man hem gewoon weer terug duwde. Zij boos, hij boos. De steward zei enkel: ‘Lady, you have the right to pull the chair back. You my man, have the right for long knies’.
Na een laaaaaaange vlucht (via Alaska: prachtig! en Canada: fantastisch!) landen we dan eindelijk op San Francisco Airport. Alwaar we natuurlijk nog ruim 1,5 uur in de rij voor de douane staan. Nee, we zijn echt geen terroristen. Ja, we hebben alle papieren. Ja, u mag onze foto’s en vingerafdrukken, misschien ook nog wat DNA? Met de shuttle naar ons hotel alwaar een warme douche en een heerlijk zacht bed wacht. Om 20 uur lokale en 5 uur Nederlandse tijd is het eindelijk einde oefening.
-
22 Mei 2014 - 13:39
Je Allerliefste Oom:
Lieve vakantiegangers,
Jaaaa zwaar hè dat vliegen ach je bent je jong en je wilt wat, zo moet je maar denken
Nou hier is het ook 'n heel gebeuren hoor! Lig je lekker te slapen word je gewekt want de stroom is uitgevallen,nou als technisch specialist ben je dan aan de beurt hè dus even naar de meterkast maar alles was oké dus Liander dan maar gebeld, uw postcode meneer, ja er is 'n algemene storing,zullen we u 'n sms'je sturen, nou nee hoor ik zie het vanzelf wel,vriendelijk bedankt voor de informatie,goedemorgen.
Ja en moeder dus boos,want de was die draait niet meer.Ben ik de krant maar gaan lezen
Ja want ik moet goed opletten als er weer stroom komt en dat is niet zo eenvoudig zul je wel begrijpen.
Gelukkig heeft het maar even geduurd en het gas deed het wel en heeft moeder 'heerlijk eitje gekookt voor bij het ontbijt.
Ja lieve mensen het leven van 'n afgekeurde 60+er gaat ook niet altijd over rozen maar 'n lekker ontbijt gaat er altijd in.
Ook de "huiseendjes" maar even gevoerd,ze waren er vroeg bij zal wel door de stroomstoring zijn gekomen al met al 'n boeiend begin van 'n doordeweekse dag in Groet.
En nu ga ik aan m'n middagslaapje beginnen,dikke knuffel voor jullie beiden en geniet ervan.
Carla moet haar eigen verhaaltje maar schrijven doeiiii
Uncle Ger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
