Santa Cruz
Blijf op de hoogte en volg Patrick en Marieke
08 Juni 2014 | Verenigde Staten, Santa Cruz
We merken dat we verder in het noorden zitten, want vannacht was het sinds tijden weer koud. Maar ’s ochtends worden we toch wakker met een zonnetje. We zijn op tijd weg van de Campground, want vandaag wachten ons flink wat mijlen.
Het begin van dit stuk route 1 is gelijk aan hoe we gister geëindigd zijn, een glooiende lappendeken met af en toe zicht op de kust. Maar hoe verder we noordwaarts gaan, hoe verder de dorpjes uit elkaar liggen. En hoe hoger de heuvels worden. De weg verplaatst zich meer langs het randje van de kust, waardoor we waanzinnig mooie uitzichten krijgen vanaf de hoge cliffen. De brede en toegankelijke stranden hebben hier plaats gemaakt voor grillige rotsen in het water. Opeens komen we langs een punt waar veel auto’s staan, er blijken wilde zeeleeuwen te liggen! Uiteraard hebben we er in San Francisco al een aantal bij de pier gezien, maar hier in hun natuurlijke omgeving is wel heel bijzonder. Ze liggen in het zonnetje op het zand of zwemmen wat langs de vloedlijn. Tezamen met de omgeving waar zij zich bevinden, vormen ze een prachtig schouwspel.
De natuur verandert ook steeds meer. We rijden nu echt langs de bergen, er is geen landbouw meer maar volledige begroeiing in veel kleuren groen. Verschillende bomen en struiken, waarvan sommigen in kleurige bloei staan. Tevens wordt mijn evenwichtsorgaan flink op de proef gesteld, want de vlakke weg veranderd in scherpe bochten en niveauverschillen.
Maar alles wat we rondom zien is werkelijk adembenemend. Af en toe lijkt de weg waarop we rijden de enige menselijke interventie tussen overweldigend natuurschoon. We maken flink wat mijlen en stoppen af en toe om te proberen dit moois vast te leggen. En uiteraard zetten we onze nieuwe traditie Lunchen-op-de-meest-toffe-plekken-met-uitzicht voort.
Langzamerhand wordt de bevolkingsdichtheid weer wat hoger en de weg wat rechter. We verlaten de bergen en komen in wederom een nieuwe omgeving; het platteland. We kunnen sinds tijden weer mijlen ver kijken en zien voornamelijk landbouw en landerijen. Maar ook hier weer de kustlijn met stukken strand. We naderen Santa Cruz, de plaats van onze laatste nacht in ons huis op wielen. Zondag leveren we hem namelijk weer in bij zijn oorspronkelijke eigenaar.
’s Avonds begint het eerste opruimen. We geven wat boodschappen die we over hebben aan onze Mexicaanse buren en krijgen er een smakelijke barbecue voor terug. Daarna onze laatste stukken hout in de fik en nemen we al een beetje afscheid van ons huis deze 3 weken…
Het begin van dit stuk route 1 is gelijk aan hoe we gister geëindigd zijn, een glooiende lappendeken met af en toe zicht op de kust. Maar hoe verder we noordwaarts gaan, hoe verder de dorpjes uit elkaar liggen. En hoe hoger de heuvels worden. De weg verplaatst zich meer langs het randje van de kust, waardoor we waanzinnig mooie uitzichten krijgen vanaf de hoge cliffen. De brede en toegankelijke stranden hebben hier plaats gemaakt voor grillige rotsen in het water. Opeens komen we langs een punt waar veel auto’s staan, er blijken wilde zeeleeuwen te liggen! Uiteraard hebben we er in San Francisco al een aantal bij de pier gezien, maar hier in hun natuurlijke omgeving is wel heel bijzonder. Ze liggen in het zonnetje op het zand of zwemmen wat langs de vloedlijn. Tezamen met de omgeving waar zij zich bevinden, vormen ze een prachtig schouwspel.
De natuur verandert ook steeds meer. We rijden nu echt langs de bergen, er is geen landbouw meer maar volledige begroeiing in veel kleuren groen. Verschillende bomen en struiken, waarvan sommigen in kleurige bloei staan. Tevens wordt mijn evenwichtsorgaan flink op de proef gesteld, want de vlakke weg veranderd in scherpe bochten en niveauverschillen.
Maar alles wat we rondom zien is werkelijk adembenemend. Af en toe lijkt de weg waarop we rijden de enige menselijke interventie tussen overweldigend natuurschoon. We maken flink wat mijlen en stoppen af en toe om te proberen dit moois vast te leggen. En uiteraard zetten we onze nieuwe traditie Lunchen-op-de-meest-toffe-plekken-met-uitzicht voort.
Langzamerhand wordt de bevolkingsdichtheid weer wat hoger en de weg wat rechter. We verlaten de bergen en komen in wederom een nieuwe omgeving; het platteland. We kunnen sinds tijden weer mijlen ver kijken en zien voornamelijk landbouw en landerijen. Maar ook hier weer de kustlijn met stukken strand. We naderen Santa Cruz, de plaats van onze laatste nacht in ons huis op wielen. Zondag leveren we hem namelijk weer in bij zijn oorspronkelijke eigenaar.
’s Avonds begint het eerste opruimen. We geven wat boodschappen die we over hebben aan onze Mexicaanse buren en krijgen er een smakelijke barbecue voor terug. Daarna onze laatste stukken hout in de fik en nemen we al een beetje afscheid van ons huis deze 3 weken…
-
08 Juni 2014 - 21:23
Uncle Ger From Holland:
Hallo Lieve Honneymoon travelers,
Ja aan alle dingen komt 'n eind, de mooie dingen vaak eerder dan je wilt maar bedenk dan dat
dit 'n ervaring is die vele nooit en te nimmer zullen meemaken en als het goed bevalt dan weet je waar je weer voor mag werken.
Want het leven bied vele kansen voor degene die ze benut en jullie zijn daar 'n goed voorbeeld van.
Maar zo zijn er zoveel mooie dingen in het leven maar bedenk dat het ook in de eenvoud van
het leven kan zitten zoals jullie ambtenaar tijdens de huwelijksplechtigheid naar voren bracht.
Nu genoeg gepreekt ik wens jullie 'n voorspoedige terugreis en hoor de verdere details van jullie vakantie graag.
Lieve groetjes XXX
Uncle Ger from Holland -
08 Juni 2014 - 21:29
Carla Beukers:
Lieve schatten,
Wat een pracht bericht,zie het zo allemaal voor me! Wat hebben jullie veel natuurschoon gezien en die zeeleeuwen zo in hun natuurlijke omgeving lijkt mij ook overweldigend.
Aan al dit moois komt een eind,maar wat hebben jullie genoten en iets geweldigs om op terug te kijken!En dan begint thuis het echte leven van mevrouw en mijnheer van Esseveld!
Wat zal dat omschakelen zijn,als je zo die vrijheid gewend bent om dan weer in zo'n straatje te wonen... Wat zal alles klein en benauwend aandoen,als je zoveel ruimte om je heen hebt gehad!Al die vergezichten en zo veel langs de wijdse kust getrokken,maar aan de andere kant wacht thuis jullie lieve poes weer op jullie,die zal blij zijn als het baasje en vrouwtje weer terug zijn!
Wij hebben vandaag ook lekker weer gehad,laatste knipwerk in de tuin,dus de snoeischaar krijgt ff rust!Voor morgen zijn de voorspellingen ook aardig goed,dan is Ronald(onze ex-schoonzoon)zijn moeder jarig.Daar willen we op de fiets naar toe en er een rondje aan vast knopen.
Dit zal wel het laatste bericht van jullie zijn,dus bij deze... een heel goede reis en dikke knuffels en groetjes van jullie "allerliefste" tante!
XXX Carla -
09 Juni 2014 - 10:32
R & T:
Lieve dochter EN schoonzoon,
Wat zien jullie toch prachtige plekjes op deze aardbol. En wat beschrijf je dit weer mooi .
Het wordt tijd dat je e.a.a bundelt en naar een uitgeverij brengt .Ik weet zeker dat je er wel 100 verkoopt. Wat een schoon talent heb je en dat je dit voor anderen onder woorden brengt .Ook dit is genieten met een grote G.
Je moeder gaat koffie zetten en kunnen we dit wederom met elkaar bespreken.
Op een mooie Pinksterdag, ben ik niet aan het wandelen met mijn dochter in de zon, maar we zijn wel "bij jullie".
veel liefs Papa en Mama -
09 Juni 2014 - 14:18
Cyn En Eelco:
Heee!!
Jeetje heb echt t gevoel dat jullie onwijs lang weg zijn! En als ik lees wat jullie allemaal hebben mee gemaakt!! Jullie hebben ons helemaal enthousiast gemaakt om ook ooit zo'n reis te maken. We plannen snel een foto avondje hoor! Geniet van jullie laatste dag en alvast veilige vlucht toegewenst.
Kusjes! -
09 Juni 2014 - 15:52
Marie-Jose:
Lieve Marieke en Patrick,
Niet alleen voor jullie is het jammer dat jullie huwelijksreis er op zit, maar ook zeker voor ons. Elke dag genieten van je mooie en visueel geschreven verhalen, wat moeten we nu lezen elke dag? De krant is niet zo aantrekkelijk.
Maar heerlijk dat jullie zo genoten hebben van deze bijzondere reis. Wij wensen jullie een hele goede terugreis......enne een paar traantjes laten bij het inleveren van jullie vakantiewoning mag, hoor!
Xx Luc En Marie Jose -
09 Juni 2014 - 19:55
Ellen:
Hello married couple!
Alweer een eeuw geleden dat Marieke op Aruba zat en ik de wasrbenjij.nu pagina heb gecheckt. En nu een penm.waarbenjij.nu...
Kleine homies worden groot!
Prachtig om te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben. Wel bizar om te lezen dat LA anders is dat ik in mijn hoofd had. Vergane glorie, zonde zeg.
Heel veel plezier de laatste periode, en als jullie terug zijn kijk ik graag de foto's!
Knuffel van jullie homie xxxx
-
11 Juni 2014 - 21:28
Corrie Riechelmann:
Ja jeeeetje!!
Nu al naar huis?? Jammur!!
Ik heb echt onwijs genoten van al je verhalen, en net wat je vader en moeder zeggen....
Een boek waard!!
Super goed, wat ik nu lees, krijg ik bijna de traneb van in mn ogen, echt waar.
Ook ik voel t afscheid, alleen voor mij zijn t dan de mooie verhalen....
Lieverds, bedankt dat we mee op reis mochten, echt tof.
Een goede terugreis gewenst
Dikke kus
Corrie Riechelmann
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
