Death Valley
Blijf op de hoogte en volg Patrick en Marieke
26 Mei 2014 | Verenigde Staten, Death Valley Junction
Vandaag staat het fameuze Death Valley op het programma. Het klinkt vrij doods omdat dit het heetste stukje op aarde kan worden. De temperatuur in de zomermaanden kan oplopen tot boven de 50 graden celcius. Gelukkig zitten wij in het voorseizoen en zullen we slechts de 40 aantikken. We hebben het dappere plan opgevat om daar wederom een Campground op te zoeken dat aan een meer ligt.
Het landschap waar we doorheen rijden ziet eruit als een pré-woenstijn en is voornamelijk bruin en rood, bezaaid met stenen. Naarmate we verder rijden worden die stenen rotsen en zien we ook veel Joshua trees (deze boom is hier erg bekend en lijkt het mislukte neefje van de denneboom, er is zelfs een heel National Park van). We verwachten hierna alleen maar vlaktes met zand te zien, maar de natuur bewijst ons haar tegendeel. Prachtige rotsformaties die heel kleurrijk zijn en wederom elk halfuur weer veranderen. We rijden voornamelijk door valleien, dit betekent rechte wegen en prachtige panorama gezichten. Ik mag ook weer plaatsnemen op de linkerstoel en terwijl we langs een grote vlakte rijden met lage bebossing zien we opeens kleine tornado’s in het zand. Ze hebben een doorsnee van misschien maar twee meter en blijven op de plek waar ze hangen. Waanzinnig om er vlak langs te rijden, dit met eigen ogen te zien en te weten dat we niet straks ondersteboven met ons nieuwe huis worden meegezogen.
Inmiddels hebben we geleerd dat de Amerikanen overal huizen neerzetten, zelfs in de hoogste bergen of boven diepe afgronden. Zo ook hier. Wel zien we dat het grootste deel van het dorp het niet heeft volgehouden, want op het tankstation na is het een spookstadje. Verlaten auto’s en vervallen huizen, eigenlijk is het een grote schroothoop. Een die wel bijdraagt aan de beleving van dit woestijnlandschap.
Als we Death Valley daadwerkelijk inrijden moeten we al snel weer klimmen en ook de temperatuur begint te stijgen. Op de borden langs de weg wordt aangeraden de airco uit te zetten om oververhitting te voorkomen. We komen langs een aantal zandduinen. Nu kun je denken, die zijn ook in Schoorl, maar hier zijn ze redelijk uniek, heeft iets te maken met de thermiek van de bergen ofzo. Voor meer info verwijs ik jullie toch naar Wikipedia.
Op de kaart komen we steeds dichterbij het meer van onze Campground, maar in het echt blijkt er slechts nog een grote zoutvlakte over te zijn. De Campground zelf heeft geen bomen die enige schaduw bieden. Mijn Man doet een poging om te voelen ‘hoe warm het buiten is’, maar zit binnen 3 seconden weer terug op zijn stoel. Het is namelijk HEEL warm buiten. We rijden verder en komen langs Zabriskie Point, alwaar we een prachtig uitzicht hebben over alweer anders kleurende en vormende rotsformaties.
Eenmaal Death Valley uit daalt de temperatuur tot aangenamer en komen we weer in de bewoonde wereld. We vinden uiteindelijk een Campground waar wel bomen staan en er een zwembad is. Deze hebben we voor onszelf, want de gemiddelde leeftijd is hier net zo hoog als op de camping in Mander. Wanneer we weer terug bij ons huis komen, wacht ons de laatste verrassing van vandaag.. Een flat tire! En zo krijgen we ’s avonds ook nog visite van Cal die voor ons een nieuwe band erop zet.
Het landschap waar we doorheen rijden ziet eruit als een pré-woenstijn en is voornamelijk bruin en rood, bezaaid met stenen. Naarmate we verder rijden worden die stenen rotsen en zien we ook veel Joshua trees (deze boom is hier erg bekend en lijkt het mislukte neefje van de denneboom, er is zelfs een heel National Park van). We verwachten hierna alleen maar vlaktes met zand te zien, maar de natuur bewijst ons haar tegendeel. Prachtige rotsformaties die heel kleurrijk zijn en wederom elk halfuur weer veranderen. We rijden voornamelijk door valleien, dit betekent rechte wegen en prachtige panorama gezichten. Ik mag ook weer plaatsnemen op de linkerstoel en terwijl we langs een grote vlakte rijden met lage bebossing zien we opeens kleine tornado’s in het zand. Ze hebben een doorsnee van misschien maar twee meter en blijven op de plek waar ze hangen. Waanzinnig om er vlak langs te rijden, dit met eigen ogen te zien en te weten dat we niet straks ondersteboven met ons nieuwe huis worden meegezogen.
Inmiddels hebben we geleerd dat de Amerikanen overal huizen neerzetten, zelfs in de hoogste bergen of boven diepe afgronden. Zo ook hier. Wel zien we dat het grootste deel van het dorp het niet heeft volgehouden, want op het tankstation na is het een spookstadje. Verlaten auto’s en vervallen huizen, eigenlijk is het een grote schroothoop. Een die wel bijdraagt aan de beleving van dit woestijnlandschap.
Als we Death Valley daadwerkelijk inrijden moeten we al snel weer klimmen en ook de temperatuur begint te stijgen. Op de borden langs de weg wordt aangeraden de airco uit te zetten om oververhitting te voorkomen. We komen langs een aantal zandduinen. Nu kun je denken, die zijn ook in Schoorl, maar hier zijn ze redelijk uniek, heeft iets te maken met de thermiek van de bergen ofzo. Voor meer info verwijs ik jullie toch naar Wikipedia.
Op de kaart komen we steeds dichterbij het meer van onze Campground, maar in het echt blijkt er slechts nog een grote zoutvlakte over te zijn. De Campground zelf heeft geen bomen die enige schaduw bieden. Mijn Man doet een poging om te voelen ‘hoe warm het buiten is’, maar zit binnen 3 seconden weer terug op zijn stoel. Het is namelijk HEEL warm buiten. We rijden verder en komen langs Zabriskie Point, alwaar we een prachtig uitzicht hebben over alweer anders kleurende en vormende rotsformaties.
Eenmaal Death Valley uit daalt de temperatuur tot aangenamer en komen we weer in de bewoonde wereld. We vinden uiteindelijk een Campground waar wel bomen staan en er een zwembad is. Deze hebben we voor onszelf, want de gemiddelde leeftijd is hier net zo hoog als op de camping in Mander. Wanneer we weer terug bij ons huis komen, wacht ons de laatste verrassing van vandaag.. Een flat tire! En zo krijgen we ’s avonds ook nog visite van Cal die voor ons een nieuwe band erop zet.
-
26 Mei 2014 - 19:09
Nizina En Michel:
hoi lieve familie aan de andere kant van de wereld,
hier een berichtje vanuit het regenachtige Wormer.
Erg leuk om jullie fantastische reisverhalen te lezen.
We genieten er elke dag van.
Leuk voor opa dat je in het verre Amerika aan Mander denk!!!!!!!
Zal hij waarderen!!!
Ga vooral door met de fantastische reisverhalen, en goeie reis verder
liefs Michel en Nizina
-
26 Mei 2014 - 19:31
Carla Beukers:
Tjemig de pemig...Houdt het niet op... Nu een platte band??. Dan weer rokende remmen en lekkende WC afvoer slangen ... tegen de tijd dat jullie weer in Holland zijn,kan Pat alles zelf maken...hahaha...hij heeft er nu meerdere keren met zijn neus bovenop gezeten om te zien hoe het moet! HANDY Man!!!
Dat Death Valley lijkt mij niet de place to be,wel interessant om die natuur wisselingen te zien,overdonderend lijkt me,maar die hitte en verlatenheid...geef mij maar wat volk,dan maar elke keer How are you,maar een veilig idee.Je moet er toch niet aan denken,dat jullie die platte band daar in die hitte in the middle of nowhere gehad hadden,dat was zweten geworden!
Gelukkig zitten jullie nu lekker aan het zwembad,een frisse duik tussen het zonnebaden door,hoe fijn is dat...???
Veel plezier en dikke knuffels
Carla -
26 Mei 2014 - 20:27
Uncle Ger From Holland:
Hallo Globetrotters,
Ja dat is wel erg warm om in te bivakkeren, tenzij je net als Carla constant last van de kou hebt,
maar dit zal ze ook wel weer te vinden.
Ja die oude mensen daar (Death Valley) zegt genoeg lijkt me, misschien als jullie weer in de bewoonde wereld terug keren dat je 'n betere afspiegeling van de gemiddelde leeftijd krijgt,
Maar je dient wel rekening met de babyboomers te houden.(Ze hadden er zin in na die oorlog)
Ik ben daar zelf het bewijs van en ga ook al stiekem richting de 64, Oud dus.
Wel fijn om te horen dat jullie van die prachtige vergezichten hebben genoten.
Nou Luitjes toi toi,
Dikke knuffel
Uncle Ger from Holland
-
26 Mei 2014 - 21:03
Cyn & Es:
Jeeetje jullie reis is echt een avontuur! Zo te lezen maken jullie elke dag nieuwe en onverwachte dingen mee. Geweldig!! En wat een verschil qua natuur! Ik ben er benieuwd naar de foto's, kunnen jullie niet wat posten?
Hier in Koog gaat t goed. We hebben t weekend met festiviteiten weer overleefd en afgelopen nacht heb ik samen met Djem in haar nieuwe huisje geslapen. Dat lijkt wel een beetje op jullie kampeer ervaring.. Geen kussens, geen gordijn en de poezen moesten buiten de slaapkamer blijven. Ik ging bijna weer met Eelco mee terug naar huis;) Maaaarrrrrr.... We hebben werkelijk voortreffelijk geslapen!
Kusjes Cyn en Eelco
Ennuh... Wij spreken uit ervaring. Je kunt inderdaad niet alles zien en doen. Het is ook vakantie he! Geniet en pak je rust. Oh en Beuk, schuif jouw man af en toe gewoon maar aan de kant. Jij mag ook trucker zijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
